O yüzden üzgün Mahsun bakýþlarým. Annem bile söylemedi bana, Doðru ne? Küskünüm. Hiçkimseye bakmam artýk Beyaz patiskalarým Kirlendi sözlerinizden.
Yalan yalan deme Bak sular bulandý Býrak beni anne Durulsun gönlüm Bir su, Su kadar azizim.
Kýrýldým... Söylemedin Büyümenin bu kadar acý olduðunu Yalanlarlar büyürken doðrular küçülürmüþ. Ben sevmedim anne Büyümeyi. Yalan söyleme Caným yanýyor belli.
Gözlerim çok derinlere Daldý. Hani demiþtin ya bana Ýnci kolye getirecek Deniz kýzý lara.
Bekledim, Bekledim anne, Sana inanmýþtým. Sözlerinden kana kana içtim. Doðru olsaydý keþke, Hiç bu kadar üzülmezdim.
(Aralýk 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Melik Haker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.