Sorma bana... Bana umut vermeyi sen öðrettin, Ýhaneti namuslu aþklara, Kara leke olmayýda, Hep öðrettin dikenli tarlanda, Bir gül olup.. Sararýp topraðýna solmayýda,
Sorma bana... Kara kara dizelerinde, Hiç gönül almayý bilmedin, Tutmazken ellerimden nasýl, Öðrenirdim sana gelmeyi, Silmedin ki gözyaþýmý, Bir gün olsun.. Bileyim gözyaþlarýný nasýl silmeyi,
Sorma bana... Tutup kaderin yakasýndan, Ýki tokat atmadýn ki, Sevmedin ki beni her þeyinle, Gireyim kalbine.. Sen tuttun isyaný , Koparan bileklerimden.. Þimdi varmý ki ellerim, Sarýlacak beline...
Sorma bana... Bir dost arýyorsan kime koþacaðýný, Bana dostluðu deðil, Acýlarý öðrettin... Þimdi kim kazacak, Bu aþkým mezarýný... Kim aðlayacak sessiz sesziz... <3 Berfin Karahan <3 <3 A . P <3 16 / 12 /2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
berfin karahan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.