YARALIYIM !..

sessizliðimi içime gömüp eriyorum buralarda
her yer soðuk
damarlarýmdan kanlarým çekiliyor
karlar yaðýyor üstüme
donuyor hayalime kondurduðum resmin
kokularýn baharsý menekþeler
kýrlara býraktým düþlerimi
kýrýlýyor rüzgarýn ince kývrak beli
raksediyor arsýz dilberler anason kokulu mahzenlerde
ne þarabýn tadý
ne de aþkýn kavrulmuþ sýcaklýðý var
aðýtlarýmýn gölgesine yaðmurlar üþüþüyor
susuyorum yokluðuna... yaralýyým!..


memleket fersah fersah uzaklarda kalýrken
sen memleketimden de ýraksýn
karanlýklarla boðuþuyor yalnýzlýðým
çöküyor gökkubbe, enkaz altýnda yýldýzlar
dolunaya dolanýr baykuþlar
karanfillere kanlar damlýyor gün ýþýmadan
bekliyorum sabahýma düþecek ezaný
Ayasofya’mdan çýnlýyor Fatih’imin buyruk sesi
ruhumda tüm aþklar yeþeriyor
kor aþkýna kavrulduðum hilal kaþlý yarim gel!


sorma þafaklarýn kýzýllýðýna yazýlan destaným
fýrtýnalar dinmiyor, yüreðimde sancým
ecdat yadigarý vatanýmda sen
koynunda ne çok ihanetler palazlanýr hayasýz
yarýnlarýna direnirken sen öz yurdum
karasevdamý kollarýnda ninnileriyle büyütürsün bana
gurbet eller bize vatan mý olur gayri
hangi cenneti baðýþlarsa baðýþlasýnlar özümden uzak
mutluluðun anahtarý elbette vataným
elbette dönülecek kutlu yurda
vazgeçemiyecek yüreðim o bahar kokulu yardan!..


Zafer Direniþ
...

15 Aralýk 2010 Çarþamba 23.00 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: