Günler nasýlda geçiyordu
Kýþ iyice bastýrmýþtý
Bir sabah kalktýðýnda
Doða beyaza boyanmýþtý
Uzunca seyretti bu beyazlýðý
Ve yaðan karý
Ne güzel iniyordu
Kar taneleri gökyüzünden
Hiç birbirine deðmeden
Kimi aðaçlara konuyor
Kimi çiçeklere çatýda kalanlar ayrý güzeldi
Camý açtý doyasýya kokladý havayý
Tertemiz lekesiz temizlik
Bir iki kar tanesi düþtü avuçlarýna
Ve gözlerinde yaþlar belirdi
Yine daldý hayallere
Düþündü geçen günleri
Sevdiðinin uðruna gittiði gurbeti anýmsadý
Büyük þehrin keþmekeþi
Ve güneþi görmeden geçen günleri
Sanki kabus tu yaþadýðý
Yemyeþildi kocaman aðaçlar
Kýrmýzý boyalý evler
Gri bir gökyüzü ve yaðmur
Yüzü gülmüyordu bulutlarýn her daim aðlamaklý
Yýldýz hiç görmemiþti
Mehtap ta yoktu ortalarda güneþ gibi
Bir zamanlar okuduðu
Çalýkuþu romaný geldi aklýna
Feride nin Zeyniler,e geliþini
Ýçi acýdý iþte þimdi oda bir ferideydi
Bu þehrin gece hayatý baþkaydý
Yanan sönen ýþýklar içinde
Kumarhaneler sokaðý birahaneleri
Baþka bir alem di yabancý bir dünya
Sevmemiþti gül
Acýlar içinde geçmiþti günleri
Dayanamayýp dönmüþtü geri
Ama canýn bir parçasý kalmýþtý orada
Nasýl gülerdi yüzü nasýl olurdu mutlu
Artýk çocuklarý vardý hayatýnda
Onlar için yaþýyordu
Solmamak için gül gözyaþlarý suluyordu
Artýk hayatý yalancý bahardý
Ara sýra gelse de eþi
Çok kalmýyor doymadan sevdiðine
Gidiyordu geri
Büyüdü çocuklarý yýllar yýllarý kovalarken
Almýþtý babalarý çocuk larý da
Orada okusunlar diye
Yalnýz kalmýþtý gitmedi aralarýndan
Anne baba da terk etmiþti bu dünyayý
Çok yaþlý deðildi ama
Aðarmýþtý saçlarý
Yaþadýðý bu yalnýz hayattan
Dert ortaðý dalgalardý her gün gider sahile
Anlatýrdý dalgalara
Özlemlerini acýlarýný
Bekliyordu bir gün o çok sevdiði ve çocuklarý
Silkindi kadýn daldýðý hayeller den
Ah kar ah nerelere götürdün beni
Neler yaþattýn
Hani çocuklarým hani yaptýðýmýz kardan adam
Nasýlda oynardýk onlarla kartopu
Ah rabbim nasýl biter bu ayrýlýk
Nasýl geçer yalnýz geceler
Nerde benim çocuklarým
Yaþ aktý gözlerinden incecik dere oldu
Açýk avuçlarý sýðýndý rabbine
Rabbim ne zamana kadar bu ayrýlýk ne zamana kadar
Telefon sesi uyandýrdý daldýðý hayallerden
Alo diyen ses se kýzýydý annem diyen
Annem bekle geliyoruz artýk hep seninle olacaðýz
Önce þaþkýn nasýl dedi nasýl yani
Annem okulum bitti bundan böyle vatanýmda ve senin kollarýndayýz
Cevap veremedi hýçkýrýklardý ses veren boðazýnda düðümlendi zaman
Aðlama annem aðlama ne olur gülümse artýk diyordu ASUMAN
AYÞE KARAN
SEVGÝLÝ GÖNÜL DOSTLARI
DÖRT BÖLÜMDEN OLAN BU DÝZELERÝM
SADECE KURGUDAN ÝBARET TÝ
AMA ÝÇÝNDE YAÞANAN GERÇEKLER VAR DUYDUÐUM DÝNLEDÝÐÝM VEYA GÖZLEDÝÐÝM BAZI KÝÞÝLERÝN HAYATINDAN DERLEDÝM NE KADAR YAZABÝLDÝM BÝLMÝYORUM OKUYUP ZAMAN AYIRAN VE YORUM YAZAN YAZMAYAN DOSTLARA SAYGILARIM SONSUZ
GAMZE KIZIMADA SES OLUP AYRI BÝR TAT VERDÝÐÝ ÝÇÝM MÝNNETTARIM
SAÐ OL BÝRTANEM SAÐ OLASIN MELEÐÝM SEVGÝMDESÝN HER DAÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.