Ýnsan yaþadýðý kadar sever Hüznünü göstermemek için Kendinden geçer
Býkar bir zaman sonra Yalnýz kalmaya Yeniden baþlar Aynalar karþýsýnda yas tutmaya
Karanlýkta devam eder aðlamaya Ve en sonunda yalvarýr Tanrý’sýna
Beni yanýna al diye baþlar baðýrmaya Bir süre sonra acý çöker çýðlýklarýna Tükenme tohumlarý serpilir gözyaþlarýna Ve en sonunda söylenmeye baþlar Tanrý’sýna
Benden uzak dur dercesine Kapanýr gözleri, unutur yalanlarý Öleceðini hissedercesine
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Gökgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.