Işığın Yolu

Aþýlmaz daðlarýn karlý zirveleri arasýnda
koyaklarýn ulaþýlmaz yerlerinde,
ateþle aydýnlanmýþ maðaralarýmýzda,
korkuyla titreyerek çoðu zaman,
usulca sokulmuþ birbirimize beklerdik.
Yeri göðü inleten ve canhýraþ çýðlýklar atan,
gözü dönmüþ canavarlarýn, hepsi bizi gözlerdi:
kimi ulu aðaçlarýn tepesinden,
göklerin maviliklerinden ve bulutlarýn,
karlý ak tepelerin aralarýndan,
výzýldayarak, kükreyerek üzerimize uçar,
kimi topraðý yararak can nefesimizi alýrdý.

Ýþte böylece gökyüzüyle yalnýz kalabilmek için fýrsatlar kollar, maðralarýn içine doðrudan yýldýzlara bakan bacalar açmaya baþladýk. Aramýzdan birçoðu ölürken daha hýzlý da üremek yanlýþtý; bu yüzden kalanlar oluþtu:
Kalanlar kendilerini her türlü tehlikeden uzak tutmak için günlerce yýldýz bacalarýnda kalmýþ, pek çok kereler avlanmada ustalaþmýþ, 7 si erkek, yedisi kadýn
çok akýllýca sözler söylemeye baþlamýþlar:

herkese birer deðiþik taþ verip,
üzerine büyülü sözler söylemiþler
bu sözler yýldýz dilinde
o devirlerde dünyaya gelen dalga ýþýný içerisinde
ilahi ve yaþamsal olan sonsuzluðun
birinci günün ezgisini taþýmaktaydý….
Ve ýþýk farklý kaynaklardan hep ulaþtý öncülerine
Sosyal Medyada Paylaşın: