Artık Durmak Yok Bize.

Þehidim verdi caný, mukaddesat uðrunda,
Arþa çift kanat uçtu, þehit olup sonunda.

Ama gel gör ki bu gün, O þehidin evladý,
Sanki düþman ceddine, anmýyor þanlý adý.

Kahramanlar öldüde, siperden ayrýlmadý,
Bu dehþetli savaþýn, zaferi yazýlamadý.

Gelen Asýmýn nesli, yollara kurulsun tak,
Þanlý ecdadý gibi, bilmez artýk dur durak.

Þimdi artýk çalýnsýn, her yerde fetih marþý,
Ýmanla coþan kalbin, feryadý sarsýn arþý.

Gelin dostlar bir olup, girelim biz kol kola,
Medeniyet yolunda, vermeden hiçbir mola.

Artýk durmak yok bize, ne dünya ne ukbada,
Hiçbir maþuk eylemez, gönül reh-i sevdada.

Hamasete vakit yok, gemi lafla yürümez.
Çalýþ kazan güçlü ol, güçlü yiðit yenilmez.

Yapacak çok iþler var, geçmiþe takýlmadan,
Ýstikbale yürüyün, býkmadan usanmadan.

Bölmeden bu vatanýn, evladýný kamplara,
Birlik bütünlük için, her gün yeni yol ara.

Kardeþlik türküleri, söylemeli hep birden,
Yoksa çok Çanakkale, yaþanýr ki yeniden.



Sosyal Medyada Paylaşın: