OYNATMAYA AZ KALDI !
Kim demiþ memlekette, kanun, nizam yok diye.
Eskiden rüþvet vardý, þimdi adý hediye.
Bürokrat kapýsýndan, girerken ettik destur.
Üç kuruþluk zam gördük, o da gitti vergiye.
Kalmadý gizli kapak, açýldýk iftaharla
Hayat bir kumar oldu, hep yek atýlan zarla.
Bize diyorlar yolsuz, tek sebebi mebustur.
Vaz geçtik yatýrýmdan, her günümüz zararla.
Deprem ülkesindeyiz, kýrýlýyor fay hattý.
Kýrýlýrsa kýrýlsýn, zaten gemimiz battý.
Bozuldu ruh halimiz, gel de yüreði sustur.
Lotolar oldu umut, oynadýk o da yattý.
Oynatmaya az kaldý ! Yine geldi ay baþý.
Senetleri saymaktan, gözümüz oldu þaþý.
Müstehak bu halimiz, daha daha kan kustur.
Yürekler daðlansada, kurutamadýk yaþý.
Tek çocukla periþan, cep delik cepken delik.
Bakkal manav ararmýþ, kaçarýz fellik fellik.
Üç çocuk diyenler var, birden sonra kabustur.
Yarýnýmýz karanlýk, yaþýyoruz gündelik.
Söz verdik el aleme, sabýr eðle yarabbim.
Millet’im uykularda, ters dönüyor saatim.
Ata’mýzdan öðrendik, verilen söz namustur.
Maalesef durum vahim, kalmadý hiç mecalim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.