BENİM ZORUM

Bu nasýl gitme yar?
Sen bende, ben sende kalýr hep.
Hasret yok, içimde olman buna sebep.
Acayiplik yürek oyar hep.

Gideceksen adam gibi git yar.
Aptala dönüyor kart hýyar.
Yazdýklarý, yaptýklarý sanadýr yar,
Dünyasý da yüreði kadar dar.

Bu nasýl gitme yar?
Yokluðunda hiç bir þey yok,
Hayatýn anlamý da yok.
Kopyan var sinede, ölüm yok.

Bu nasýl gelme yar?
Yardaki kaya gibi yay’dasýn,
Yüreðe saplanan mýh’sýn.
Çýkarma! O mýh orada paslansýn.

Bu gelmeler gelme deðil, biliyorsun.
Her defasýnda yarým gelip-gidiyorsun.
Dünya umurumda mý sanýyorsun?
Varlýðýn da da yokluðunda da yarýmým.

Bu nasýl acayip bir durum?
Ne akýl ne de gönül yapar doðru yorum.
Ýmkan-sýzým; soruyorum: Ben mi zorum?

Gözden deðil, ben yürekten aðlýyorum..
Daha gelmeden gidiþine yanýyorum.
Bir labirent’e girdim ki; çýkamýyorum,
Kopyanla gömüleceðim, ulu orta söylüyorum.

Duysan da duymazdan gelirsin beni,
Anlasan da anlamazdan.
Ne þeytan oldu rehberim ne de melek,
Kesildim namazdan niyazdan.

Tümden kaybetmek susturur beni,
Ýstesem gelmezsin, sorsam söylemezsin.
Ýmkansýz sandýklarým dertlerimin nedeni;
Ruhum sende, aklým sende, neyleyeyim iþe yaramaz bedeni?


Sosyal Medyada Paylaşın: