Koca bir aðaç denizinde tutunulacak bir dal olmaz mý? Tutsam yüreðinden birinin , incecik dalý kýrýlmaz mý? Koca çýnarlar gerek bu adama...
Ýncelikten usanmýþ bir beden Saðlam dallara yönelmiþken, Tutmak isterim;tutmam ellerinden... Dökülmüþ yapraklar arasýnda kalmýþ bu beden, Dökülenler kurumuþ olur, Bu yapraklar hep yeþil, neden? Yaþanýlasý güzelliklerde yaþayamamak benliðimi yok eden...
Güneþ tam tepedeyken iliklerimi üþütür Herkese serin rüzgar,estiðinde serinliðimi götürür. Ýsrafil, her gün doðumuyla surunu öttürür Tek deva hastalýðýma ; derin yare kavuþmak, Deniz gülüþü Cehennemimi söndürür...
Selim Akgün Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Akgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.