UZAK SEVDASI İSTANBULUN

Nasýlda sevmiþtim Ýstanbulu
canýmdan çok,
sevmedigi kadar beni kýzlarý,
çocukça bir düþ
çocukça bir arzu
masalsý Ýstanbulu özlemek,
unutup kendimi
yorgun aynalarda ezik,
düþlemek Ýstanbul kýzlarýný
uzaktan uzaga,
uzandým yataga boylu boyunca
elim bedenimde
ürkek bir gezgin,
gezdikçe gecelerde
aglýyor her gün,
Nasýlda sevmiþtim Ýstanbulu
nasýlda sevmiþtim
bir Ýstanbullu kýzý delice
gömüldükçe yalnýzlýgýma gizlice,
ben sevdikçe umut dolu
yetmiyordu Ýstanbullu kýza
bir sevgi dolu yürek,
ben sevdikçe
sevmek için çýrpýndýkça ben
agladýkça ben,
ben yalnýzca hep ben oldukça
gülüyordu hep Ýstanbullu kýz,
Nasýlda sevmiþtim Ýstanbulu
canýmndan çok,
oysa hep aldanmak varmýþ kaderde,
yalnýz kalmak varmýþ
bu koca þehirde bir yerlerde,
aglamak varmýþ bu þehrin gecelerinde
hýçkýra,hýçkýra,
iþte yinede gülerken
Ýstanbul kýzlarýnýn gözlerine
yüreklerine girememenin acýsýyla
uyanýyordum,
Ýstanbul sabahlarýna.......

Metin GÜRSOY
Sosyal Medyada Paylaşın: