KADIKÖY İSKELESİ

Dün Kadýköy iskelesinde seni bekledim,
Zaman ayarsýsýz bir saat gibi.
Rüzgar tüm gerçekleri yüzüme tokat gibi çarparken,
...Ýki damla göz yaþý yüregime dogru yol alýyordu.

Hava çok soðuktu
ellerim titriyordu,
Ben kalbimle aklým arsýnda git gellerdeydim.
Karþýmda oturan iki sevgiliye baktým,
Birazda dalmýþým
galba uzunca baktým.
Sonra bir gülümseme býraktým uzaktan,
Hatrýma gelmiþtin güzel gözlerinle.

Nedendi bilmiyorum
nedensizdi biliyorum,
Terk ediþlerin
birden çekip gitmelerin.
Güneþli günde yaðmur gibiydin acýmasýz,
O kadar da sevgisiz kalpsiz...

Zaman yoktu
belirsizdi düþünceler.
Kaç kez çalan telafonlara cevap vermedim
Sadece iskeledeydi gözlerim
acaba diye...
Bir sigara dumaný gibi yükseldikçe bitiyordum.
Kayýp oluyordum istemesemde
Her geçen saniyede tükeniyordum yavaþca...

Bir simitin iki tarafýndan
iki lokmaydý kopardýðým.
Kokoreç kokusu burnumun direðini kýrarken
Bogazýmda düðümleniyordu sözcüklerim.
Söyleyemeden yutkunuyordum hayatý...
.
Bir hayale uzatýyorum ellerimi
tutsun diye...
Bir þiir yazýyorum
kör olasý okur diye.
Ellerimdeki çiçekleri býrakýyorum
Kadýköy iskelesine...
Biniyorum Eminönü vapuruna
karanlýk gecede.
Susuyorum
güvertede küçük voltalarla,
Kaptan köþkünden Üsküdarý seyrediyorum...

Þair cengiz yýlmaz Aralýk 2010

Sosyal Medyada Paylaşın: