Hâyâli Mektup

Bomboþ bir kaðýt ve mürekkebi bitmiþ kalemimle,
Ne seni yazabilirim,nede sensizligi bu halimle
Sana hâyâli bir mektup gönderiyorm olmayan yüzümle,
Sadece hasret yaziyor her bi cümlesinde...


Hiç yere gülümserken,aðlarken þaþiyorum kendime,
Ki hiç yere demek senin için olmayan þey bence,
Hep önümde duran hâyâli bir resmin var öylece,
Ve bakýyorsun bana gülümserken bile eksilmeyen heybetinle...


Dönüp dolaþýp geldiðim yer hep sen oluyorsun sadece,
Bu yollar kolay deðil,çok zor hatta belki delice,
Kulaðýmda hâyâli sesin türkü söylüyor gazelsiz,bestesizce,
Diyorki o ses,acý ve ýzdýrapta güzel beni sevince...


Karanlýktan çok korkuyorum önümü göremeyince,
Evvelim kayýp sanki,ahirim belirsizce,
Sensin sanýrým yüreðim ellerinde,
Ve býrakma beni boþ mektup ile kimsesizce...


Sosyal Medyada Paylaşın: