NADIA

NADIA

Kravatý gevþetilmiþ bir hayat benimkisi
rahat nefes alsýn diye sýkýþan kalbi için.
Tabi bundan haberin yok senin…


Yol çizgilerine basmamak için,
yivinden fýrlayýp beton duvarlara çarpan bir kurþun gibi
seke seke geçiyor sokaðýndan yalnýzlýðýn.
Savaþýna ortak ettiðin her kimse Nadia,
Neyse…
Kal demeyeceðim.

Paçalarýna,
üstüne basýp geçtiðin aþklarýn izi yer etmiþ
ve týrnaklarýn çizmiþken ikinci el bir yalnýzlýðý boynumdan omzuma,
Neyse…
Kal demeyeceðim.

Kasýklarýna gömdüðün kaç acý varsa,
Kaç maðlubiyeti ýslatmýþsa dudaklarýn,
gözlerinden okunuyor Nadia.
Ve kaç güvey yalan süzüldüyse gözlerinden,
üvey kalýyorsun sabahý unutmuþ seviþlerde.
Kapýsýnda kalýyorsun her yeni aþkýn.

Oysa
her kaldýrýþýmýzda kadehi,
en güzel günümüzü,
en kötü zamanlarýmýza tayin etmiþtik.
Sanýrým tanrýya yakarýrken
yanlýþ yolu seçmiþtik.

Býrak þimdi yaðan yaðmuru.
El ele ýslandýðýmýz kaçýncý saðanak bu?
Ve hiçbir damla romantik deðil
ilk tutulduðumuz ahmakýslatan kadar.

Git Nadia.
Ve býçak kemiðe dayanmadan da gelme.
Nasýlsa,
Ölüm bile acýtmaz canýmý ellerinden olunca…


Cihat KIRDAR

duman kalbimin odacýklarýna hapsolurken..
Sosyal Medyada Paylaşın: