ÇİÇEK BAHÇEM
Güller derdim çiçek bahçemden
Elimde bavulum, kucaðýmda kitaplarým
Koyuldum yollara daðlarýn doruklarýna
Çiçek bahçeme doðru
Islanmýþtý pauçlarým, zor geçmitim Murat’ý
Ýçimde bir sýkýntý, bir de haz
Vardým çiçek bahçeme
"Muallim ! " dedi
Sesi ürkek, saçlarý baþak baþak
Teni bronz, baðrý açýk
Ayaðý yalýn, gözleri þimek þimþek
Mehmed’im, Bedran’ým, Hüsna’m, Zehra’m
Birden sardý etrafýmý, torak kokulu çiçeklerim
Kokladým, okþadým, baðrýma bastým
Kardelenimi, zambaðýmý, asminimi
Girdim sýnýfa elimde bilgi buketimle
Sundum çiçeklerime ýþýðý, dimdik ayakta durmayý
Tebeþirle karatahta baþýnda
Bilgi pazarý kurdum, en renklisinden
Bilgiye susamýþ çiçeklerime
Hangi þekle girmedim ki
Oyuncu oldum, çoban oldum
En önemlisi bahçevan oldum
Güller derdim renga renk, irfan ordusuna çiçek bahçemden
Iþýk oldum, aydýn yollar çizdim
Çobanlarý indirdim daðdan, bayýrdan
Kýzý-kýzaný, anayý, babayý aydýnlattým bilgi ýþýðýmla
Dimdik durmayý, emin adýmlarla yürümeyi öðrettim
Konuk oldum köy odalarýna, milletin efendilerine
Doktor oldum hasta baþlarýnda
Ama heyhat! Kurtaramadým çakýr gözlümü, Kazým’ýmý
Birden dünyam karardý, çiçeklerimin boynu büküldü
Yapraklarýndan damla damla çið taneleri döküldü
Uçtu armaýzdan bir kuþ misali
Kanat uçlarý ak ak
Ey! Ulu Tanrým ! Kimdir bu ?
Mor þafakta küçüçük bir tabuta sýðmýþ
Omuzlarda taþýnan
Ardýnda boynu bükük kardelenleri, zambaklarý, asminleri býrakan
Geçti uzun yýllar aradan
Acýlarýmý sessiz çýðlýklarýmla yüreðime gömdüm
Küçücük çiçeklerimi daðýttým ebruli renkelriyle yurdun dört bir yanýna
Ama avucumda tuttuðum bilgi ýþýðýný hala söndürmedim
Daha nice Mehmetler, Bedranlar, Zehralar, Hüsnalar aydýnlatacaðým
Güller dereceðim çiçek bahçemden
Birsen ÝNAL /// DÝYARBAKIR
*Þiirim okuttuðum tüm öðrencilerime olsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.