Yokluðunu hissettiði ne varsa..
Yanar içinin yalazýnda..
Dökülür usul usul damlalar...
Gamzelerinin çukuruna...
Zifiri gecenin ayazý zehir..
Mercan gözleri rüzgara kýsýlmakta...
Ve yanmakta bir ateþ sokaðýn kýyýsýnda..
Bütün umutlar yanmakta..
Aðzýnda bir sevda þarkýsý hayata...
Yaðmur kaldýrýmlara düþerken ..
Islanýrken, üþürken..
Yine de küsmedi yaðmurlara...
Kaldýrýp kafasýný baktý...
Ve güldü koþuþturan insanlarýn telaþýna..
Döndü arkasýný ve devam etti þarkýya...
’’Benzemez kimse sana...’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.