Ýstanbul’da bu sabah Gözlerim gölgelendi Mevsim bahar deðildi Rüzgarýn yeli esti Yaðmurun seli deðdi Kirpiklerim ýslandý Dizildiler anýlar, bir de kaybolan yýllar Aðlamasa gözlerim, belki özlemem seni Ýstanbul býktý benden, sen dolu þiirlerden Boðazýn sularýna, aktý gitti gözyaþým Martýlarý uçurdu, sessiz çýðlýklarým Ýstanbul’um avut beni, göster karelerimi Denizinin tuzundan yak daðla beni Bir daha sevmeyeceðiz Ýstanbul affet bizi Baþka aþýklarý basma sakýn baðrýna Büyülü sahnende sevenleri kandýrma Ah Ýstanbul’um Kýz Kulesi aþýklarla dolu Sen bana sakýn aldýrma Yürüyorum adým adým Gölgeli gözlerimle kuzguncuk yollarýnda!
Oya Gedik Kuzguncuk/Boðaz 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oya gedik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.