ÇARESİZ SESLENİŞLER
Yaþadýðýmýz zamanmý oldu acýmasýz yoksa insanlarmý
Nedendir ki yedi güzel rengimizin siyahlara boyanmasý
Bu yaþanýlanlar,Bu insanlar bize göre deðil belkide
Bakma sen benim böyle zamansýz sesleniþlerime
Benimkisi inanmak sevmek deðil dahada öte..
Bir gün yaðmur gibi yaðarsa umut çilentilerim
Sana olan özlemlerimle simsiyah bulutlarýmdan,
Nerede olursan ol teselli verirsin bunu biliyorum
Toz pembe düþlerimiz çaðýrýyor bizi yitik ve sessiz
Yýldýzlarýnda kaydýðý olur sessizmi sessiz
Seni aradýðým yerlerde bulamamak býrakýyor beni çaresiz
Biliyorumki benim yiitik özlemlerimin ardýnda
Sen varsýn hep biteviye
Düþündüklerimi anlarsýn,düþlediklerimide görürsün
Eðer bir gün düþüyorsa ýþýklarý akþamýn pencerene
Balkonunda görmediðin kuþlar öter durursa
Boynuda bükülmüþse çiçeklerinin
Anlaki benim yýldýzým düþmüþtür o boþluða
Ve ben senin çaðrýlarýndan habersizde olsam
Duyarým ,hissederim senin düþündüklerini
Bakma sen benim böyle (ÇARESÝZ SESLENÝÞLERÝME)
Sevmek deðil seni bu biliyorsun dahada öte....
Yazýlýþ tarihi:29 mart 1976
Nazmi Þenusta Oktay Hasbioðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.