Bazen uyku tutmaz bedeni
Ya da beden uykuyu
Yatak yastýk yorgan
Güreþe tutar seni
Sonra;
Üçü de tuþa gelir
Kaparsýn gözlerini
Ve bilirsin neler göreceðini
Adý rüya dýr
Buz mavisi bir deniz
Yemyeþil ormanlar
Bir sürü çocuklar
Ve onlarýn cývýl-cývýl sesleri
Ellerinde renkli uçurtmalar
Kimi kumdan kaleler yapar
Kimi aðaç tepesinden yemiþ toplar
Kimi top peþinde koþar
Kiminin elinde bayat bir simit
Kimi arkadaþýnýn kulaðýna birþey fýsýldar
Aðlayan gülen birçok çocuðun gözü
Birbirleriyle harmanlaþýr
Kiminin ayak baðý çözülmüþtür
Kiminin çözülecek ayakkabýlarý yoktur
Kiminin çiçeklidir elbisesi
Kiminin çýplaktýr teni
Kiminin uzaktan anasý babasý seslenir
Kimisi o sesin adýyla beslenir
Ve...gündüz kapatýr ýþýklarýný
Giden çoktan yol almýþtýr
Karanlýða sürüyle mevsim düþer
Sýcacýk evlerine giden çocuklar
Uykuya dalmýþtýr
Ay ýþýðýnýn altýnda kalan çocuklara
Vakit daha sanki sabahtýr
Ve hepsi bu duruma alýþýktýr
Bazýsý romantiktir çalý çýrpýdan ateþ yakar
Minicik ellerini ýsýtýrlar
Yürekleriyle mýzýka çalarlar
Onlar büyükler gibi yalnýzlýða mýzýkçýlýk yapmazlar
Kendi savaþlarýnýn içselliðinde
Birde iþtahlý ýslýk çalarlar
Senin benim onun bunun
Atýklarýyla mutlu olurlar
Kiminin adý Rüya, Deniz, Umut
Kiminin Yeter, Pembe, Dursun, Sükut
Hepsi filmlere konu, dillere sohbet olurlar
Þiirlerin dizelerine düþer dururlar
Onlar zaten düþtür
Ve saat baþý
Ýki büyüðün birleþmesiyle çoðalýrlar
Bazen düþünde kollarýn uzar
Hepsini o sýcacýk yataðýna
Kanatlarýnýn arasýna alýrsýn
Öper koklarsýn
Nefeslerini solumak sitersin
Ama düþlerin sesleri yoktur anlarsýn
O an;
Yatak yorgan sýrýlsýklamdýr
Korkma sakýn! hiç biri
Altýna kaçýrmamýþtýr
Çünkü iyi bilirler
Deðiþterecek çamaþýrlarý yoktur
Yataðý senin göz yaþlarýn sulamýþtýr da
Bir de onlarý ýslatmýþsýndýr
Onlar bizim göz yaþlarýmýza da alýþýktýr
Ceplerinde verecek kaðýt mendilleri hep hazýrdýr
Sabah olduðunda;
Gördüðün rüyanýn üzerini örter
Umudu cebine alýr
Deniz kenarýnda yürürsün
Yeter diye baðýrsan nafile
Daha da beter olacaktýr adýmlar
Hadi birde pembe gözlüklerini takmayý dene
Yok yok dursun herþey yerli yerinde
Oynatma taþlarý
Alla pulla süsle çiçeklerle düþlerinde
"Sükut altýndýr" diyenlere
Ah þu Umut!
Fakirin ekmeði, yorganý umut
Sen iyisimi kendi kendini uyut
Gerekirse gülsuyu yerine naftalinle kurut
Bayatlamasýn bir dilim somut
Ve isteyen yesin bal niyetine
Þimdi dön yüzünü rüzgara
Siper et gövdeni çocuklara
Tükürsünler
Tokatlasýnlar
Taþa tutsunlar
Ne acýdýr ki
Onlar yine
Sevgimize, güvene, yarýnlara
Muhtaç olarak ellerimizden tutarlar
a&y
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.