HAZANI ERKEN BASAN BAHAR

Ey vefasýz
Ey sevda fukarasý sevgilim
Biliyor musun kaç mevsim geçti sensiz,
Ve biliyor musun ki ,

Artýk kurudu düþlerim düþüncem

Kurudu çiðdem çicek
Fal açtýðýmýz papatya
Lale sümbül mor menekþe
Umudu seneye býraktý

Sarardý salkým saçak söðüt
Tüm deðiþikliðiyle þu doða
Anlayana nasihat sanki, bileneyse öðüt

Beyaz gelinlik giymeye hazýrlanýyor þimdi daðlar
Çoktan döktü yapraklarýný Erik kaysý badem
Çýrýl-çýplak kaldý Selvi boylu kavaklar
Ve yaþananlar yaþanacaklarla üryan

Yine erken sardý da doðayý hazan
Her zaman ki gibi melül-mahzun
Sevdamýza þahitlikten korkan
Ama üstünde ismimiz yazýlý
Umut misali hayata direnen þu çam aðaçlarý



Saz çalarken cýrcýr böceði avaz avaz
Yaz artýðý bir zamandan kalma karýnca
Acilen yuvasýna yiyecek taþýyor asilce

Dedim ya
Geride kaldý artýk eylül ekim aylarý
Yuvasýna çekildi börtü böcek
“..Görmedim ömrümün asude geçen bir gününü,,”
Hazaný erken basan baharýma yine karlar yaðacak

Kýþ kapýda ha geldi ha gelecek
Odun kömür bir dert,asýl olan yiyecek

Henüz yaðmadý daha buralara kýþýn karý
Ama acý soðuklara teslim aralýðýn þu sonbaharý
Kaþif Kani Ertürk

Sosyal Medyada Paylaşın: