Daðdan denize aþksýn, ovalar bize bakar Þarkýlara namzetsin, yokluðun yürek yakar Hava su ve topraksýn, budur aþkýn üçlüsü Ruhuma bir rahmetsin, sevginin en güçlüsü.
Yaðmur çamur demeden, yaz kýþ akar nehirler Çöl sen diye kývranýr, biliyor tüm þehirler Allah vermiþ nimeti, geri tepme kýsmeti Yaradýlan kulum ben, gel kýrma kul ismeti.
Ak kara ile bütün, tersiyle bulur deðer Uçan kuþlar söyledi, piþman olmuþsun meðer Çok düþün öyle konuþ, daima bil aþk nedir Kalbine al beni yâr, aç divan ile sedir.
Bir dua ile baþla, iki kuþ vur tek taþla Karþýlýksýz sevgimsin, kaçma göz ile kaþla Yaradan vermiþ kula, her nankör döner pula Aþk ile sevdim seni, gel de kalbimi sula.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.