Gözünün güneþinde hasretinle eridim,
Düðüm düðüm baðlandý, yüreðim çözülmüyor.
Yalnýzlýðýn daðýnda buzlanmýþ bir kar idim,
Eriyip akmak varmýþ, yazýlan bozulmuyor.
Gözlerim bulutlarda, hasret canýma yetti,
Sevdan çaldý aklýmý, deli divane etti,
Vuslatta sefa sürmek içimdeki niyetti,
Dýþarýdan bakýnca anlayýp sezilmiyor.
Hayalin ýþýðýyla aydýnlanan gecede,
Hep adýný ararým gökteki bilmecede.
Aþkýmýzýn son resmi þiirdeki hecede,
Kalbimin kalemiyle yeniden çizilmiyor.
Kalp yýldýzý daðýttým evrenden yeryüzüne,
Mavileri kuþandým gönlümün gündüzüne.
Dünyalarý yakardým senin bir tek sözüne,
Sevginin yýldýzlarý sevgisiz dizilmiyor.
Ne zaman görsem seni bahçemde çiçek açtý,
Aþkýn deli gönlümün baþýnda altýn taçtý.
Gül kokusu sevgine, yüreðine muhtaçtý,
Yediveren bahçesi sen yokken gezilmiyor.
Kim ayýrdý bizi kim? Kim söyledi kem sözü?
Sevdama göz koyanýn kör olsun iki gözü.
Bin kývýlcým saçýyor içimde sevda közü.
Hasret düþtü gönlüme, közleri ezilmiyor.
Bulamam senin gibi cesaretle seveni,
Bir gün görmezsem eðer alevler sarar beni.
Kaygýnla bozulmasýn sevdamýzýn düzeni.
Kalbime seni yazdým, baþkasý yazýlmýyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
UMRUMDA DEĞİLSİN GELMEDİN Siyah Gülün Hüznü G İ T Kızgınım Sormaz mı Kalem Ömrümün Baharı Hani Nerde ? Ya Rabbi Kadınların Kaderi