Miniðim artýk yeni evine yerleþti, beni de unuttu,
Ziyarete gittiðimde mutluluk içinde buldum onu,
Yeni ev ahalisi ile birlikte neþe dolu oynuyordu,
Uzak bir akraba gibiydim, severek okþadým onu…
Miniðim mutluydu, demek ki doðru bir yerdeydi,
Kardeþleriyle olsaydýlar kabul edilebilirler miydi?
Belki de farklý evlere doðru yelken açacaklardý,
Belki de yine bahçede teker teker öleceklerdi…
Velhasýl-ý kelam miniklerden sadece biri kaldý,
O da neþe içinde komþu evinde oynamaktaydý,
Hayat böyle bir serüvenin adý deðil midir zaten?
Hayat zorluklarýn içinden sýyrýlmanýn adýdýr zaten…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.