CAMDAKİ DUYGULAR
Ayaz bir Ankara sabahýndayým
Önümde yine tütmeyen bacalarýn iþitilmeyen eyvahý
Isýtmayan giysilerinin kýrk yamasýnda
Kimsenin yaklaþmayýp kabullenmediði bedenlerin ervahý
Onlar için yeni mi demeli baþlayan güne
Yoksa dünden kalan mý?
Bu ayazda kim malik bedenine kim!
Söyleyin,
Sadece dam’ý olan mý?
Benliðimi sarmýþken ayaz düþlerim
Keman çaldý sanki bütün diþlerim
Kýrýk bir pencere camýnda gördüm onu
Çocukça yazýlmýþ sanki iç kavuran konu
Bir kalp çizmiþ önce, içinde iki harf
Bir kuþ,
Gagasýnda pulu eksik bir zarf
Kime dedi düþlerim, acaba kime
Kapýldý yüreðim karþý konmaz çekime
Kýrýk camýn sol köþesi takýldý gözlerime
( RESÝMDE YAZIYOR)
Kolay mý o duyguyu ters bakýp düz okumak
Kolay mý o yüreði kilim gibi dokumak
Budur dedim kendime bilmecenin parçasý
Kýrýlmaya amade onun gönül sýrçasý
Benim gördüklerim evinin kýrýk camý
Düþündüm, düþleyemem nasýldýr acaba damý
Kapattým gözümü camdaki resme
Esme dedim poyraz! bir daha esme
Cemil YILDIZ
11.12.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.