MELİKİ

Çýð ýþýltýlarý içinde dokunulmamýþ,zümrüt bir ruhla yürümeli
Unutma!Demir yürüseydi altýn olurdu,pas yürüseydi toprak,
Ve melekler yürüseydi ancak sen...
Bilir misin balýklar,o iri gözlerindeki gümüþ yalazlarý nereden alýr?
Kanatlarýndan
Onlar da bir çeþit kuþtur sonuçta denizde uçan...
Ve unutma
Sadece kuþlar,yüreklerini kanatlarýnýn altýnda taþýrlar.
Ve güneþ doðar
Ve sular çekilir
Ve þimþek çakar
Ve kýble olur tüm insanlar için bastýðýn toprak...
O anda bütün çiçekler sana açar
Bütün kuþlar sana uçar
Ay sulara düþer
Martýlardan çok sana yakýþýr çýðlýk
Haberi bile yoktur oysa ruhunun pul pul dökülmesinden
Balýklarýn,mektuplarýn,kuþlarýn...
Bir durakta beklerim,ellerim cebimde
Elimin cebime yakýþtýðý tek mekan burasý
Ve nerden geldiði önemsenmeyen bir rüzgar
Ve mevsim yaðmurdan hamile
Ve görürüm seni...
Islandýkça kabaran saçlarýn,
Kabardýkça açýlan kanatlarýn
Yükselir sonsuzluða...
Bir tüy düþer uçmanlarýndan
Onu alýr,fidan niyetine dikerim topraða
Meyvenin cümlesini bu aðaçta tadarým
Güzellik,sadelik,saflýk,özlük
Yakýþmaz köre gözlük
Sana þeytanlýðýn yakýþamadýðý gibi...
Ve bebekler uyurken yüzlerinden belirli belirsiz bir gülümseyiþ geçer
Herkes "melek geçti" der
Ben "sen geçtin" derim...
Sosyal Medyada Paylaşın: