YORGUN

Hayat mý yordu sen mi söyleyemem bilemem.
Bu yolculuða çýkarken belki hiç dönemem.
Sen yordun dersem ya inkâr edersen.
Gelecekten hak istersen vardýðým yerde gülemem.
Gittiðim yer meçhul ama yalan söyleyemem.
Sen yordun dersem sakýn alýnma.
Vakit geçmiþ sen yordun hayat yordu yorgunum bilesin.

Önemlimi geçmiþim veya senin yorman.
Ben doðarken o uzun yoldan zaten yorgun gelmiþim.
Çok uzaktý geldiðim yer þimdi nasýl dönerim.
Asýl dönüþ yolu aklýma geldiðinden yorgunum.
Sen yordun dersem sakýn alýnma.
Vakit geçmiþ sen yordun hayat yordu yorgunum bilesin.

O uzun yoldan gelirken tek baþýnaydým.
Þimdi dönüþte bakýyorum yine kimse yok.
O zaman aklým ermiyor çok hýzlý gelmiþtim.
Þimdi takatim yok dayanaksýz gidemiyorum.
Elimdeki asayý da aldýnýz hadi bu yoldan dediniz.
Ne fenerim var nede pusulam.
Üstelik gözlerimde görmüyor hava hep puslu olacakmýþ.
Sen yordun dersem sakýn alýnma.
Vakit geçmiþ sen yordun hayat yordu yorgunum bilesin.

Hep gidenlere nasýlsa yaþadýn uðurlar ola git derdim.
Hiç kimse gitmek istemez korkar yüzü hüzün dolardý.
Güler ne var bunda korkacak der anlamsýz bakardým.
Þimdi ben geldiðim yeri biliyorum. Korkmadan giderim.
Birazcýk takatim olsun birde elimde dayanak istiyorum.
Sen yordun dersem sakýn alýnma.
Vakit geçmiþ sen yordun hayat yordu yorgunum bilesin.

Ýstemem artýk dayanak güneþin ýþýðý bana yetiyor.
Baharda açan tomurcuk gibi sanki canlandým.
Birazcýk mola verdim içimi de döktüm iyi geldi.
Sakýn rahatsýz etti demeyin yeter.
Nereden geldi bu adam nereye gider demeyin.
Bir gün gelecek herkes dayanaksýz gidecek.
Güneþli havayý bulan hep canlanýp gülecek.
Yaþamda hep pusluydu hava açýldý ne güzel denecek.
Giderken ben yolda kendi kendime söyleniyorum.
Sen yordun dersem sakýn alýnma.
Vakit geçmiþ sen yordun hayat yordu yorgunum bilesin.
Mehmet ACET
**Yaþadýðým Dünya adlý kitabýmda yayýnlanmýþtýr.**

Sosyal Medyada Paylaşın: