uzun zamandýr aðlamamýþtým camlarda gecenin bir yanýna yaðmur vurdu bir yanýna kuduz yalnýzlýðým kimse duymadý incinmelerimi kimse görmedi aðlayan ellerimi
bir amin kadar bitmiþti herþey bir mefta kadar yorgundum oysa hücremde gecenin afaký devriliyordu gümbür gümbür üzerime kimse bilmedi enkazýmý kimse anlamadý yaðmurun intikamýný
yalnýzlýðým büyüyordu karanlýðýnda gecenin korkuyordum yaðmurdan bir de duvardaki aynadan:
-ya baktýðýmý göremesem-
AYÞE IÞIK UYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşe ışık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.