Bu Yol Kurtuluş Değil.

Aczini bilen kiþi, kudret bahrine dalar,
Tevazu kadýyla, kendini hakka salar,
Kibrin esiri olan, dünya ve ukba aðlar,
Gurur ateþten gömlek, yanan görücü deðil.

Varlýðýna güvenme, o senin malýn deðil,
Günahlarýna bak ki, azýmsanacak deðil,
Dünya dert ile dolu, kimse sefada deðil.
Bela gelip çatýnca, kimse sana yar deðil.

Emanettir sendeki, el ayak, göz ve kulak,
Aldanýp sahiplenme, veren geri alacak.
Haþirde çokça ince, bir hesap sorulacak,
Gençliðine güvenme, kimse kalýcý deðil.

Ýnsan nedense gafil, görmüyor geleceði,
Zan ediyor ki her þey, ilmiyle bileceði,
Unutmuþ en sonunda, kara yer gireceði,
O karanlýk kabirde, mumlar yanýcý deðil.

Þimdi dersinki dostum, neden yazdýn bunlarý,
Bilmezmiyim zan ettin, hakka giden yollarý,
Ama uydum þeytana, unuttum kurallarý,
Bilirim ki gittiðim, bu yol kurtuluþ deðil.



Sosyal Medyada Paylaşın: