Yokluðunda büyüdüm ben, sen görmeden. Sessiz, sakin köþelerde büyüttüm kucaðýmdaki beni. Amaan! Sen görüp de incinirsin diye Ses etmeden.
Hiç sana yalan yanlýþ doðrular vaad ettim mi? Gerçekleþmeyeceðini bile bile, kapýldýn mý sözlerime? Hiç oynadým mý hayallerinle Doðru yaa.. Nasýl oynayacaktým Hangi hayaline ortak oldum ki seninle?
Kim izledi seni uyurken? Kim bilir doðum lekelerini ben kadar. Kaç kiþi saydý satýr satýr Yüzündeki benleri. Kaç kiþiyi aþýk etti Saçlarýnýn ardýna gizlediðin þakaðýndaki yara izi?
Kimleri aldý girdabýna sýradan kahverengi gözlerin. Kimleri vurdu on ikiden konuþmayý beceremeyen dillerin. Ah be güzelim ! Sen bir de benim gözlerimden görebilseydin Ýþte o zaman Çoktaaan... Kendini Tanrýça diye ilan etmiþtin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
SüM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.