bin kere ölürüm...

akþam olunca ýssýz gecelerimin
kapýlarý kapanýr yüzüme ard arda bir bir
bir sen bir ben birde karalarýný kuþanmýþ gece
usulca uzanýr yataðýma bir buðulu düþ dokunur tenime
elleri ellerin olurda yüz sürerim parçalanmýþ avuçlarýna
öyle sýmsýcak öyle sevecen o an ölürüm bin kere
bin kere ölürüm...

ve ben sen sarhoþu maðrur þair
bal damlasý gözlerindeki umarsýz bakýþtan
yanýk bir türkü tadýnda düþerde ölürüm...
bin kere ölürüm...

ve sen zamanýn içinde bir boþluk olursun
düþerim sana ait gizemli yokluðuna
ýssýzlýðýmda üþürde düþlerim hiçliðin kýyýsýnda
bir ömrü yoksayarým yok hiç yaþanmamýþ
soluðum kesilesiye kadar gerili kalýrým
düþlerimi mýhladýðým çarmýhýn
gün batýmýnda isevi çýkmazýnda...

susmalarým haykýrýþ konuþmam göz yaþý
yokluðuna boðulmuþ soðuk duvarlara düþmüþ
griler giyimiþ hissiz sen sonrasý gölgeler...
þiir oldun gözlerime doldunda
ve ben þiirce aðladým...

ve yaný baþýmda bir meryem olur
sadece bir kaç damla göz yaþýnda
birde hayalin kalýr katledilesi bir seher vakti
gelmeler anlamsýz kalýr kapýlar hep duvar olurda
þiir susar kör kuyularda yusufca þair þiirce ölür
bin kere ölürüm...

Hasan ODABAÞI




Sosyal Medyada Paylaşın: