SEN YOKSUN YA !

Sen yoksun ya!
Tüm þehir üstüme yýkýlýyor
Sokaklar bir lâbirent, çýkamýyorum.
Baktýðým herkes,sanki benim düþmaným
Cüzzamlý gibi, herkesten kaçýyorum.
Sýkýyor beni bütün mekânlar.
Kýþýn ortasýnda ben terliyorum.
Gökyüzü tüm berraklýðýný kaybetmiþ,
Bulutlar kapkara,üstüme çöküyor sanki.
Gün ortasýnda geceyi yaþýyorum.
Gecelerse zaten birer kâbus gibi
_____________________Boðuluyorum.
Sen yoksun ya!
Gönlüme bir hazan düþtü þimdi
Kurudu, tüm sevgi ýrmaklarým.
Bir teselli olur diye belki,
Hep senin adýný sayýklarým.
Þimdi; ben ben deðilim bil ki
Beni tanýyamýyor tanýdýklarým.
Sensiz, yönümü de þaþýrdým inan.
Rüzgarýn önündeki kuru yapraklar gibi
_____________________Savruluyorum.
Sen yoksun ya!
Bir beklentim de kalmadý hayattan yana
Önemi de yok varlýðýmla yokluðumun.
Þimdi; kuruyan bir aðaç misalý,
Kaným çekiliyor damarlarýmdan,hissediyorum.
Yaralý bir kuþ gibi atýyor yüreðim,
Senden,son bir dileðim var.Duy!
Duy da, yetiþ son nefesime.Çünkü;
____________________Ben, ölüyorum.

08/10/2005

Saim Bastýk


Sosyal Medyada Paylaşın: