bu aþkýn mahkümuyuz
bir gün gönül kapýný
aç dersen açmayacaðým
gözlerime eskisi gibi
bak dersen bakmayacaðým
uzattým ellerimi
tut dersen tutmayacaðým
vaz geçtim sevdandan
ben sana yanmayacaðým.....
ruhumu yaraladýn
anlamadýn ki beni
zaman zaman incittin
þu seven yüreðimi
sen saðý solu belli
olmayan bir adamsýn
yine kýzdýrdýn beni
öfkem geçer dönersin
sana kalem ne yazsýn
halden de anlamazsýn....
yýllar peþpeþe geçti
mutluluk bizi seçti, derken
ara sýra kavgalar, tadý ve tuzu oldu
bundan böyle zamanýn
geri kalan kýsmýnda
çekilmiyor lüzumsuz
kaprisler her fasýlda
kendine gelmelisin
eskimiyen sevgimize
dilerim nazar deðmesin....
biz, çocukluk aþkýyýz
beraber geçti ömür
þimdi mi sabýr taþtý ?
hiç sanmýyorum ki ben
vazgeçelim sevgimizden
bu sevda büyük aþktý
kýrsakta kýrýlsakta
sevdamýz daðlar aþtý
ve bu güne ulaþtý....
hadi öp yanaðýmdan
geldi geçti yel gibi
"devlerin aþký,büyük olur"
demiþ bir þair,unutma e mi ?
ikimiz de suçluyuz
bu aþktan umutluyuz
çok denedik bitmedi
bu aþkýn mahkümuyuz.....
serapertence 20/10/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.