Şair...
Þairi acýtamazsýn. Aðlamaz þair…
Onun kalbini yýkmak için,
Kalkýþmalýsýn…
Daðlar sur olmuþ kaleye,
Ýmkansýz bir fethe.
Þair, kan yerine,
Öyle bir bedendir ki,
yüreði sarýlý kelimelerle...
Sairi acýmaz. Aðlamaz…
Gidene… Bitene… Sevdiðine…
Ben aðlamýþtým oysa.
Anlayamadýðýnsa,
Ben þair deðil,Kiramen Katibeyn’dim,
Sol göðüs hizanda.
Bir konuda mütevazý olamam.
Yazdýklarýmý okusan acýrdýn…
Kalbine ok saplanmýþ gibi,
Bileklerini kör jiletle kesmiþ gibi…
Okusaydýn yanardýn,
Aleve düþmüþ kuru yaprak gibi.
Yazdýklarýmý okusan aðlardýn.
Sokak serserilerinin tecavüzüne uðramýþ,
Masum bir genç kýz gibi…
Kanýný gözyaþýyla sanmýþ,
Ölmek için aðlayan bir delikanlý gibi…
Acýmak veya aðlamaktansa,
Ölmeyi tercih ederdin belki,
Bu þiiri okumaktansa…
Merak etme seni baðlamaz sözlerim.
Sen ne masumsun…
Ne de delikanlý….
"A.Hamit EYÜBOÐLU"
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.