Hangi halin ikliminde nefes nefeseyim!
Nazar ettiðim herþeye þahidim
Lakin farký fark etmeyecek kadar bir acziyet içinde sürüklenmekteyim
Ýrfan meclislerinin þerabýný içmeden nefeslenen bir zadeyim, ah u zar içindeyim
Kimseye bir sözüm yok, her nefesin kendine göre elbette ki gailesi ziyadesiyle çok
Nefsim hizmet etmeme taraf deðil
Aklým, izanýma kefil olmaya muktedir deðil, iradem aþkýn firkane amade deðil
Kalbim inþirah için vecdin insicanýmda azimle gayret gösteren bir feceran da deðil
Hangi vaktin prangasýndayým içinde ki lahzalara taraf olan bizar nefes farkýnda deðil
Hüzün baðýnda yine yalnýzým
Ne kadar ýssýz ve þevkten azede olmuþ bir can olarak hazanlaþýr umudum
Gönül kapým ne zaman açýlacak, ruhumum figaný sürur ile hakikatte þahlanacak
Kalbim iþte o vakit bir fark yaþatacak ihsan ve inayetin aþk vecdini tekrar hatýrlatacak
Sukut eden aðaçlara bakýyorum
Yapraklar halleþiyor, kuþlar aþkýn lisanýyle muhabbet içinde meþk ediyor
Rüzgar ne kadar zarif esiyor, susuzluðum aklýma þimdi geliyor, yutkunmak istiyor
Göçüp giden nefeslerin lalleþen bedenleri hangi vakti bekliyor, ölüm hüznü öðretiyor
Yaþlar sessizce akmaya baþlýyor
Ýçim an be an burkuluyor, gözlerim önüme düþüyor, halim takatime elvermiyor
Hangi derdin figanýyla hemhal oldum, nefsi taranelerimi unuttum diye sual ediyor
Demek ki yüzleþmek çok aðýr geliyor, hesabýn sahneleþen feryadý ruhuma sesleniyor
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.