buðulu bir göz ucu damlasýydýn
tüm parantez içleri dolu bir muamma
korkar bir çekingenlik yaftalýydý , haresi yanýk tenimde
denize ilk girer gibi ürkek, tedirgin ve usulca
berhüdar bir nar çiçeði gibi sokuldun içime, hunharca
çatladýn
ve daðýldýn hücrelerimde
Ýstanbul kadar sýcaktým ama
Erciyes kadar üþüyordum her nasýlsa
ve
Aðýr bir Þaka Kurbanýydým galiba!
__iki beden, bir bilmece, üç harf tek hece__
ilgisiz teðet bakýþlarýn
tereddüt bozdururdu zihnime, her okunda
kalýcý bir parankima kumalanýrdý, hýrsýma
kýrmýzýydý nefeslerim
dal budak sap saman kýrýk dökük
döver biçere girer gibi
tümüyle ekleniyordum sana
tanýmadýk bir secdede kýyamdaydý avucumdaki hararet
ve aþktýn sen, on ikide vuran güneþ gibi kýzýl kýyamet...
hiç söyleyemedim
oysa, yeni bir sol fraksiyonun deþifresiydin!
Taksim_Tünel arasý ne çok yürürdün benimle
dalgýn þapþal ve ona buna çarpar þekilde
bir alayiþin tam göbeðiydin, asil azdýrýr
aþýktým adam gibi
yýldýzlarý kökünden koparýp sererdim günlerce önüne
durdururdum ayý, þavkýný damýtýp içerdim kadehlerce
çukur þarkýlarýma kanat olurdun
ensesinden vurulu karanlýk gece vakitlerine, niþangah
bazen, ruhuma çiseleyen aptal ýslatan
çoðu zaman, hüzzam olur yaðardýn saðanak saðanak
kýzardým
aþýktým ama, kýyamazdým
ve ben hep buselik öperdim seni hafifçe, dudaklarýndan...
tükenmez filmlere sarardým seni
tabakamýn nefesi kesik, gammaz güftelerine
ölürdüm
_hele bir daha göreyim de_
uçardým deliler gibi
sýrça köþklerim olurdu, çocuklar gibi
uzardý geceler
uzanýrdýn misk kokulu gerdanýný gererek
boyardým kendimi senli hülyalarla
içerdim seni renk renk
sonra...
sabah olurdu!
_giderdin_
üzülürdüm
ve göçerdim!
’’gönlüm uçmak dilerken semavi ülkelere
ama, ayaðým takýlýrdý yerdeki o gölgeye’’...
__ artýk ben yoktum! bir öðle vaktiydi__
TopraðýnSesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.