biliyorum eli çabuk bir ressamýn elinden aðlamanýn zor olduðunu fýrça darbelerinde sýzlatýyor hücrelerimi aðdalý bakýþlarýný suskunluðuma gömüyor yüksek bir tepeye huþ aðacýnýn gölgesine gizliyor hiçliðimi sarkýk dallarýnýn arasýna gözlerimin elâsýný beyaz kabuklu gövdesine saçlarýmý doluyor
güneþten dalgalar arzuluyorum üþüyen yamaçlarýma yaðmur bulutlarýyla birlikte toprak kokusu yemyeþil bir çayýrda otlaþan kuzular mavi kuyruklu sarý uçurtmalarýný rüzgârda estiren çocuklar ellerinde papatyalar “seviyor sevmiyor “ diye mýrýldanan aþýklar düþlüyorum
oysa kara bulutlarý indiriyor tepeme kurak topraklar çiziyor ayaklarýmýn altýna ben kalabalýðý seviyorum, o yalnýzlýðý “gelincikler” diyorum çiçekler ! þöyle rengarenk afillisinden oysa aðlak lavinyalarý serpiyor üzerime
“aþk diyorum aþk!" þöyle en can alýcýsýndan suratý düþüyor, uzun burnunu çekip keçi sakalýný sývazlýyor “aþk yalan!” diyor
umutla inatla sýðýnýyorum hoyrat dokunuþlarýna bir kelebek çizsin istiyorum kocaman kanatlarýnda tüm insanlar zenci beyaz þarýþýn hepsi kardeþ savaþ yoksulluðun olmadýðý / mutlu dünya kafasýný iki yana sallýyor ressam “olmaz bu çok fazla yapamam !”
ah ! gün be gün tükeniyor sýnýrlarým çizgilerinde çakmak çakmak bakan gözleri / öfkeli hissetmiyor nasýl korktuðumu titreyen varlýðýma yok oluþu reva biçiyor sonunda bir kutu siyah boyayý çarpýp elindeki fýrçayý fýrlatýp gidiyor gömülüyor karanlýða / renkli tuval
kara bir deliðe çekilen ýssýzlýðýmla boðuluyorum yýldýzsýz gecelerde dolaþan küskün ay misali dalgýným düþündükçe eriyen zamaný ürkek
ah tutukluyum! kahrolasý yitikliðime! bakýp bakýp çizgi ötesi yalnýzlýðýma kusuyorum…
ayþe uçar 02/12 /2010 perþembe
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.