Ak Saçlar.
Beþer artýk uyandý, þu gaflet uykusundan,
Arýyor hak yolunu, döndü inkar yolundan,
Elinde soy aðacý, peygamberler soyundan,
Mülhidin yüreðine, bak nice korku salar.
Ýnançsýzlýk beþeri, bunalttý bunca zaman,
Hayatý hiç sayarak, her þey oldu toz duman,
Kur’an nuru parladý, küfre artýk yok aman.
Güneþ Kabeden doðdu, görmez ki yarasalar.
Akýl inkardan býktý, her þeyin bir aslý var,
Kendini küçük görme, bak kainat sana dar.
Sen Allah’a yar isen, cümle alem sana yar.
Bak gelen kalmaz gider, nerde beyler paþalar.
Ýlim inkara düþman, insan için Ýrfan var,
Ýðne ustasýz olmaz, bir iðneyi yapan var.
Bak kainat bir kitap, elbette bir yazan var.
Mana nurundan mahrum, artýk haline aðlar.
Önünü açan kimdir, ilim denen sonsuza,
Küreler dem çekiyor, O’ ilmi kusursuza,
Sendeki aczin ne der, O’rahmeti sonsuza,
O rahmete þahittir, bak ta gör daðlar taþlar.
Hayaller dünyasýnda, gezinme hiç boþuna,
Bak kabre gireceksin, gitmese de hoþuna,
Ömrün nerede geçti, gelmiþsin kaç yaþýna,
Bir þey demezmi sana, baþýndaki ak saçlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.