Beka Allah’a mahsus bir gün yetiþti zeval Yürü Osmanlý deyu çekilip yol verdiler.
BÖLÜM ÜÇ
Dedem Korkut eyitti, Sýrlý bir kelam etti. “Ahir zaman gelende Hanlýk Kayý’ya deðe.” Ol dahi iþarettir, Osman Gâzi Han Beðe . Devralýnca sancaðý Oðuz’un Kayý Boyu, Emanete aþk ile gönülden inandýlar.
Zalimin hasmýydýlar,mazlumun halaskarý Adaletle,sevgiyle,hilm ile davrandýlar.
Nizam-ý alem idi en yüce gayeleri, Bende-i Kur’an’dýlar,mücessem imandýlar.
Peygamber muþtusundan alýp da hýzlarýný, O kutlu dava için tutuþtular,yandýlar
Bin dört yüz elli üçün altý nisan sabahý, Konstantin surlarýna mehterle dayandýlar.
Yirmi dokuz mayýs’ta köhne surlar aþýldý O salý þafaðýnda zafere uyandýlar
Sürerken atlarýný Avrupa içlerinde, Fatih’ti,Süleyman’dý,Yavuz’du,Sinan’dýlar.
Kasýrga gibi eser,rahmet olur inerdi, Sulhta þefkat saðnaðý,savaþta tufandýlar.
Üç kýta,yedi deniz baþ eðdi güçlerine, Þu yaþlý tarih þahit sahib-i zamandýlar.
Ýla-ý Din-ü devlet,Kelimetullah için, Zaferlere yürüyen mutlak kahramandýlar.
Vardýklarý her yere adalet götürdüler, Hoþgörüyle davranýp kalpleri kazandýlar.
Allah adýna idi iþleri,niyetleri, Kavimler arasýnda dirliði kurandýlar.
Fitnenin ve fesadýn önünü kesmek için, Zalime,zulme karþý yiðitçe durandýlar.