Turgut Koyuncu'ya

(Allah Rahmet Eylesin)

Gün sonu, yirmi beþ Ekim,
Kaf daðýndan aðýr yüküm.
Dünya bir olsa vermezdim;
Yaratandan geldi hüküm.

Nasibi bitmiþ tasýnda,
Amansýz dert yakasýnda.
Ölümüne tutsak olmuþ;
Yoðun bakým odasýnda.

Nazik beden aþýnýyor,
Doktorlar ne düþünüyor.
Turgut göçünü toplamýþ;
Yeni eve taþýnýyor.

Enfeksiyon kurmuþ pusu.
Boðazýndan geçmiyor su.
Eþi on senelik gelin;
Daha körpedir yavrusu.

Pembe yanaklar morarmýþ.
Hortumlar vücudu sarmýþ.
Þu dermansýz hastanede;
Çekeceði çile varmýþ.

Dertler canýný yakýyor,
Bir yandan dua okuyor.
Turgut dokuzuncu kattan;
Minik Elif’e bakýyor.

Yasaktýr yanýna girmek.
Varýp durumunu görmek.
Ziyaretine gelenler;
Bekleþiyor öbek öbek.

Doktordan halini sordum.
Ne dediyse hayra yordum.
Mevla’m ömür verir diye;
Bir umutla bekliyordum.

Hekimlerin baþý serin.
Zaman kýsa, yara derin.
Kötü haber harap etti;
N’olur birde müjde verin.

Istýraptan ter döküyor,
Acýsý yürek söküyor.
Turgut evinin önüne;
Çeþit çeþit gül dikiyor.

Kara haber geldi yeni.
Kedere gark etti beni.
Hiç kem sözünü duymadým;
Nasýl unuturum seni.

Orta güz geldi geçiyor.
Yýkýmlara yol açýyor.
Ecel hep yetkini deðil;
Bazen de civan seçiyor.

Kötü dertler arýnmýyor.
Yol bitince yürünmüyor.
Arkadaþlarý toplanmýþ;
Turgut niye görünmüyor?

Arabasý açýk gri,
Gelmez oldu çoktan beri.
Bir boþluk var yüreðimde;
Ne yapsam dolmuyor yeri.

Zehir oldu yiyecekler,
Soldu tomurcuk çiçekler.
Elif, Canan bundan sonra;
Kime baba diyecekler.

Bir çift kumru kondu dala,
Dert koymaz ki, murat ala.
Bir tanesi yaralanmýþ;
Diðeri yüklenmiþ sala.

Turgut’a rahmet dileyin.
Canan’ýna söylemeyin.
Babam nerde derse, Elif;
Soðulcak’a gitti deyin.

Takdir böyle, hüküm kesin.
Kesildi ýlýk nefesin.
Telefonundan arasam;
Acep duyulur mu sesin?

Tüm, Yahyalý etti sökün,
Tabutuna güller dökün.
Fatiha okuyun dostlar;
Nur dolsun mezarý yekûn.

Sað geldi ölü gidiyor.
Aðzýmýn balý gidiyor.
Hakkýnýzý helal edin;
Turgut’un Salý gidiyor.

Yaran açýlmýþ kanýyor,
Gözlerinden yaþ iniyor.
Sabreyle ey can çiçeðim;
Rabbimiz bizi sýnýyor.

Virüs bulaþmýþ goncaya.
Can dayanmaz bu sancýya.
Ýman, Kuran yoldaþ olsun;
Merhum Turgut Koyuncu’ya.

Mehmet Postallý / 25.10.2010

Sosyal Medyada Paylaşın: