MEFKUREME KURBANIM-2
Ýslam’dýr dinimiz Türklük soyumuz
Sentezle baþladý bizim toyumuz
Çok partiye gider oldu oyumuz
Ülkü denen mefkûreme kurbaným
Nizam-ý âlemdir davanýn özü
Hala birçoðunun kapalý gözü
Kulaðýmda çýnlar BAÞBUÐ’UN sözü
Ülkü denen mefkûreme kurbaným.
Ne çiçekler soldu güller kurudu
Dava meþakkatli dava zor udu
Görmedi ahmaklar sanma kör udu
Ülkü denen mefkûreme kurbaným
Gardaþýn gardaþtan ayrýsý olmaz
Ülküm bir çiçektir yeþerir solmaz
Kahpenin zulümü yanýna kalmaz
Ülkü denen mefkûreme kurbaný
Ülkü gonca güldür düþmaný çoktur
Gerçek ülkücünün piþmaný yoktur
Hep fidan gibidir þiþmaný yoktur,
Ülkü denen mefkûreme kurbaným
Serden geçti koç yiðitler sevdandan
Yýllar geçse usanamam kavgandan
Geç desinler geçer miyim davamdan
Ülkü denen mefkûreme kurbaným
Hangi çýlgýn bize zincir vuracak
Kim bölüpte baþka bir yurt kuracak
Güclü bensem gücü olan vuracak
Ülkü denen mefküreme kurbaným
Öz candan geçmiþim özüm sendedir
Yanýyor ataþým közüm sendedir
Hangi yöne gitsen gözüm sendedir
Ülkü denen mefküreme kurbaným
Oðuzsoylum ülkücüyüm ülkücü,
Ýnþallah kimseniz yetemez gücü,
Kime dayanýrsa dayansýz ucu,
Ülkü denen mefkûreme kurbaným.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.