ANNECİĞİM SENİ İSTİYORUM

seni istiyorum annneciðim,
istiyorum ki hep yanýmda ol,
þefkatli kollarýn beni kavrasýn hep istiyorum,
o güzel gözlerinle bana hep nazar et.
zira hiçbir þeyden alamadým onlardan çok lezzet.
sana ihiyacým var anne, bir güneþ gibi etrafýmda dön istiyorum.
çepeçevre etrafýmý kuþat o þefkatli ziyanla.
küçük bir fidan gibi sana daim ihtiyacým var anne.
istemiyorum senden poþetler dolusu erzak,
þefkatli göðsünden akýtýlan süt kafi bana,
istemiyorum rengarenk kumaþtan cici cici elbiseler,
bedenin, bedenimi sarsýn istiyorum.
istemiyorum senden oyun ve onuncaklar,
senle eðlenmek, senle oynamak, sana oyuncak olmak istiyorum anne,
neredesin.....
daha ne kadar gecikeceksin.....
ne olur beni kimselere býrakma anne.
kavuruyor menfaatkar nazarlar beni.
sýkýp daraltýyor sana ait olmayan kollar beni.
þefkatli yüreðinin derinliklerine inemediðim sýð göðüsler bana dar geliyor anne.
istiyorum ki bana bakan nazarlar cüzdanýný ne kadar doldurabileceðinin hesabýný yapmasýn.
benim sana þuan ihtiyacým var anne .
neredesin?
benim bu fýtri ihtiyacýma mukabil sen hangi hallerdesin.
þu sefihane sokalar mýdýr sana benden daha çok cazip gelen.
yoksa üç günlük dünyanýn para ve geçim hýrsýmý.
bana bakmak sana esaret, baþkalarýna ücretle hizmet etmek hürriyet olarak mý gözükür yoksa.
ben senin için neyim anne?
iþ mesainden arta kalan zamanlarda bir stres topu muyum?
yoksa bir gecelik eðlencenin telafisiz bir piþmanlýðý mýyým?
yoksa elden ayaktan düþeceðin yýllarýn teminatý mýyým ben?
ben senin için neyim anne.
bulamadým bu sorunun cevabýný.
ancak þunu bil ki anne sen benim için artýk ödenemez bir hak deðilsin.
ayaðýnýn altýnda cennet arayacaðým bir deðer de deðilsin.
zira sende bana ait olan ödenemez haklarým vardý da,
sen baþka mekanlarda baþkalarýna sarf ettin
ve ayaklarýnýn altýný his ve hevesatýn aktýðý þu mülevves sokaklarda kirlettin.
ve artýk ben büyüdüm anne,
kendi ayaklarýmýn üstünde duruyorum, etrafýmý da daha iyi görüyorum.
özür dilerim anne.
sana yüklenmediðin bir yük olduðum için özür dilerim.
þunu bil ki anne,
o zaif ve çaresi dönemlerimde ne kadar ilgi alaka ve þefkatinden hissem oldu.
þu kuvvet ve imkanlarýmýn olduðu dönemde o kadar hissen var bende.
aylýk ne vermiþtin o bakýcýya önce onu söyle...
sonra market sütlerinden hangisini içirmiþtin onu da hesaba ekle...
aðlarken aðzýma tutuþturduðun plastik aldatmacalarý da...
þefkatinle sarmadýðýn bedenime giydirdiklerin de,
ve sabah yanýmdan kalýp gitmemem için
seni geceden rahatsýz ettiðimden sebep kaybettiðin mesailerinde olsun masraf listende.
hepsini yazda ödeþelim anne.
kalmasýn bir hakkýn bende.
evet kalmasý beni rahatsýz eder anne.
ama þunu bil ki anne benim çok ama çok hakkým kaldý sende.

Sosyal Medyada Paylaşın: