Esti saba yelleri kýzýl mavilerden þehre, Makbere damladý gönle hüzün verince, Her gecenin evvelinde aðlatan o ses ile, Rüzgarlar sürükledi bulutlarý meçhule
Aþkýný çaldým rüzgardan,o hep estikçe, Silindi üzüntülerim seninle her saniye, Bilinmezler tutundu adýna her nefesimde, Bir ümit bir de saba yelleri kaldý geriye.
Ýþte öyle sevdim öyle baðlandým sevgine, Hasta hissettim senden haber gelmeyince, Unuttum aklýmý,sattým zikrimi delilere, Elde avuçta kalan yine yüreðin bende.
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı_cicegim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.