Yine akþam oldu, saat gece yarýsýna doðru ilerledi,
Her gün olduðu gibi bu gün de geçmiþe yöneldi,
Duvar ayný, eþyalar da ayný, hep ayný dýþarýdakiler,
Yarýn bugün olunca da hepsi ayný yerde gözükecekler…
Deðiþen sadece zaman, o da akýp gidiyor, sessizce,
Belki gürültü de çýkarýyor ama o da yine kendince,
Duyabileceðim günlük ritüeller ama kulaðým kapalý,
Yine de iþitmekten geri kalmýyorum çalan sazlarý…
‘Ýnsan neyi isterse yine o karþýlar kendisini hayatta.,’
Demeyi çok isterdim ama nedense olmuyor bu bana,
Sessiz bir evdeyim, duyduðum sadece sularýn þýrýltýsý,
En delici ses de yakýnlarýmda dolaþan arýlarýn výzýltýsý…
Hayal kurmak güzeldir, insaný geçici olarak teselli eder,
Belki gerçekten uðrar bizlere, belki de uzaklaþýr gider,
Her iki durumda da zihnimiz garip bir faaliyet içindedir,
Onlar olmasa da hayat zaten içinden çýkýlamaz haldedir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.