Ne çok yandý tende caným, kývrandým zindan gecede;
Okyanus gözlüm adýný, sayýkladým her hecede.
Þeb-i arus’aydý yolum, ölüm olsa neticede,
Karabasan olsa bile, rüyalarý hayra yordum.
...
Sýkýca bastým baðrýma, göðsümde ezfer nefesi;
Susturdum bütün âlemi, duymadým ki baþka sesi.
Tarihini unuttum da , gün aklýmda Cumartesi
O’nu benden çalýp giden, takvimlerden hesap sordum..
...
Pervanesiyim ben þimdi, tutuþmuþ yanan ateþin;
Yanýnda hükmü olamaz, ne mehtabýn ne güneþin.
Ölçüsüzdür sadakatim, oldum Hak nezdinde eþin
Açýp semaya elimi, duaya niyaza durdum..
..
Sevdanýn imbiklerinden , geçiyorken bu aþk ile;
Karlar yaðmýþ saçlarýma , çekilir mi bunca çile?
Umurumda deðil dünya, ben dillere düþsem bile
Diyar diyar gezer gönül, kendimi çöllere vurdum.
..
Nasýl güzeldir hürriyet, bilirim acýyý zevki;
Hüsrana düþmüþken gönül sende buldu aþký þevkî.
Ýsim koyamam sevdana, bütün sevdalarýn fevkî
Girift bir bilmeceyim çöz, sana kolay ele zordum.
....
Umudu var Yaradandan, tuttu arþý dileklerim;
Gülmeden eller halime, kül olmadan emeklerim.
Bu yarayý sen açtýn yâr, gelip sar diye beklerim,
Hasrete son versin diye saati vuslata kurdum..
ESRA DEREL
06.12.2010-ÝSTANBUL
Þeb-i Arus:Düðün gecesi
Ezfer: Güzel kokulu þey
Fevk: Üst
Þevk:Neþ’e
Þiirime ses veren sevgili NEBAHAT ERKAN’a çok teþekkür ederim....ESRA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.