Selam verilmeyince dünya da bir gün,
Sanki dünyadan olursun sürgün,
Geri gelinmiyor olunsa da üzgün,
Dönülmez mekana gidilecek bir gün,
Bir an olsun görünmesen aranýrsýn,
Mal, mülk, saltanat senin sanýrsýn,
Oraya gidince yollara hep bakarsýn,
Baþýnda halinden anlayaný anlarsýn..
Bir kitap olsa da yazarsýn yaþadýðýn,
Dünya da yok yaþam, darma daðýn,
Yeme içme olmuyor ki olsa da aðzýn,
Sadece kendi mezarýndýr kaldýðýn..
Aldý baþýna gidiyor yalan dünya,
Yaþadýðýmýz dünya oldu tam furya,
Hep askýya almýþýz öbür dünyaya,
Hiç düþünmüyorsun asýl yaþama..
Kör nefis nankörlük edip bitiriyor,
Beden bir yana ruh inceden biter,
Onu konuþsak yallarý kaybedip yitirir,
Sanki gidilince düþünce geri getirir..
Uzanýp yatarsýn bir gün kara topraða,
Kendin hiç tutmazsýn bir çýkan soluða,
Kazamazsýn muhtaçsýn aciz elle týrnaða,
Düþününce kurþun sýkarsýn þakaða..
Hayat, yaþanýyor bir gün gelecek sonu,
Dertler bitiyor, baþlýyor ahret sorunu,
Yaþamda bitiyor oluyor her þeyin sonu,
Sadece kendin söyleyip dinliyorsun sorunu..
Gidildi mi bir selam dahi verilmez,
Verilse de kulaklar o sesi hiç iþitmez,
Artýk yollar geniþ olsa da geçilmez,
Asýl mekana gidildi mi geri gelinmez..
Varsa dünya da hayýr ve hasenatýn,
O olacak senin ancak sadece þefaatin,
Býrak bir þeyler yap, açýk olsun kapýn,
Yaratan adýna olsun biraz yaþantýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.