Sırlı Yolculuk

Çýkýp seyran eylesem, bir görsem uzaklarý,
Anlatsam tüm aleme kurulan tuzaklarý.
Ömür yolu nurlu yol, görmesini bilene,
Ziyan etme zerreyi doldur ahret filene.
Bu yolda sabýr sebat, iki sadýk refika,
Kibir yoksa yanýnda, can çekiþir tefrika.
Tam bu minval üzere, heybemizi alalým,
Çelebi-i Evliya, makamýnda bulalým.

Bir damlacýk su ile baþlar sýrlý yolculuk.
Hem hayaldir bir nevi, düþler sýrlý yolculuk.
Ýnsanoðlu mükemmel, ilahi bir emektir.
Sýrat-ý müstakimse; dosdoðru yol demektir.
Ayrýlmazsa bu yoldan, görür mutlak mükâfat,
Uðramazmýþ semtine ne felaket ne afat.
Doðmadan yazýlmýþtýr onun kader defteri,
Bu imanýn þartýdýr, inanmayan müfteri.

Dünya bir güzergâhtýr hem han vardýr hem hancý,
Hancý haný bilmezse, dünya ona yabancý.
Kimisi “Ýpek” demiþ her bir yolun adý var.
Bin fersah uçan kuþun ne muhkem kanadý var.

Yolcu, bir zaman gelir, küçücük bir karýnca,
Bazen de bir serçedir, su taþýr kararýnca.
Ýnanarak düþmüþtür, uzun ince yollara,
Uðrunda ölmektense, hedef koymuþ kullara.

Sevgi, sýrlý bir iksir, sarp daðlarý yol eder.
Kibir girse bedene; bað, bahçeyi çöl eder.
Daðlarý düz eylemiþ Ferhat yâri Þirin’e,
Anlatýlmaz bu sevgi, taþ yürekli birine.
Görünmeyen bir yol var kalbe giden yoldur o!
Yürümekle varýlmaz, mecnun eden yoldur o!

Sabýr, uzunca bir yol, sonu elbet murattýr.
Bu içten bir nasihat, kalpten gelen feryattýr.
Yunus gidip yedi yýl, hizmet etmiþ veliye,
Derviþ olmuþ dergâhta, adý çýkmýþ deliye.

Bir çýkar yol olmasa, yaþam zehir olurdu.
Sýkýntýlar birikir taþar nehir olurdu.
Bu öyle bir nehir ki; yýkar saðlam yapýyý.
Ýnat denen o melun, söker demir kapýyý.

Ne ýrk ne din ayýrmaz, insanlýða bir sembol,
Bin bir gönül yoludur, Mevlana’ya giden yol.
Bu yola er çýkanýn, tüm iþleri rast gelir,
Akýl rehber deðilse, beden gider post gelir.

Mala, mülke kul olup, insanlýða kör bakan,
Çok tamahtýr hâlbuki doðru yolda býrakan.
Tamah etme dünyaya ne gidecek yanýnda?
Hesap vermek kolay mý, sorgu sual anýnda?
Doðum ile ölümün bir lâhzadýr arasý.
Götürdüðün mezara; sade kefen parasý…
Kul hakkýný yediysen, sanma sakýn o bir kâr.
Unutma insanoðlu, her yolun bir sonu var!

12/2010/Konya










Sosyal Medyada Paylaşın: