Halil/Dost İbrahim
Dostun birdir baþkasýný aramam
Gönülden yar olur bize Yaradan.
Kimseye kýzmam kimseye sitem
Nasýl söylesem nasýl anlatsam.
Hýra’da kendini yeniden bulan
Ýçinde yangýný nur olup yanan
Bir boþluktu hiç doldurulamayan
Gerçeði bildi, rahmet olan Nebi.
Nice peygamberler geldi geçti
Kiminin aradýðý bir öz sevgiydi.
Çok dolandý avare Hz Musa gibi çöllerde
Nemrud ateþine yürüyen Hz Ýbrahimdi.
Ýþte dost Halil olan kul Hz Ýbrahim.
Kanmadý ne para, ne þöhrete Hz Ýbrahim.
Kýrdý þehvet, güç, soysop putunu
Yerle bir etti Allah’ý görmeyen nefse kulluðunu.
Sevgili yari olan Hz Hacer’di
Canýndan can vermiþti ona
Yürüdü buldu Kabe’nin temelini
Hz Ýbrahim teslimiyet, Hz Ýbrahim dost
Býraktý Hz Hacer ile Hz Ýsmal’i:
Dostu olan Allah’a
Yürüdü Hz Ýbrahim,
Kýzgýn çöl kumlarýna bata çýka.
Hz Hacer, nereye ey Ýbrahim
Bu kýzgýn çölde ne dost ne bir can var;
Býrakma diyecekti ki,
Ýbrahim dedi:
Allah’a emanetsiniz.
Hz Hacer kara gözlerinde ýþýk ýþýk baktý,
Dostluk Hz ibrahim’in gözünden Hacer’in yüreðine aktý.
Öyleyse dedi Hz Hacer:
Sen durma yürü, Allah bize yeter.
Safa Merve arasý yedi kez say etti Hz Hacer,
Aradýðý dost kokusuydu meðer.
Ta yüreðinden baðlanmýþtý Rabbe
Koþtu Hz Hacer, Allah’ýn koþ dediði yere.
Yalnýz deðildi biliyordu,
Etrafýndan herþey kardeþ, her þey eþ.
Yerler ve göklerler kadar huzur vardý bu ýssýz yerde,
Hz Hacer Allah ile atan yüreðiyle,
Yürüdü teslimiyetle kum denizinde.
Her adýmýnda Hz Hacer yürek teriyle
Yudu kalbinin en derinlerini.
Fýþkýrdý yerden Zemzem,
Durmayan bir hayat kaynaðýydý;
Hz Hacer’in Hz Ýsmail için bulduðu su zemzem.
Dost iþte kaç türlü görürsün,
Bir çiçek, bir kum danesi,
Her þeyin döndüðü Kabe’nin Sahibi Allah,
Tavaf ediyor her þey diliyle:
Lailaheillallah.
(Kasým 2010 Ýstanbul)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.