Yürüdüm hep durmaksýzýn , ufukdaki ýþýða doðru Yoluma çýkan dikenlere bastým, caným yandý Karanlýkta yolumu görmedim , hep tosladým duvarlara Fani dünyada hep aydýnlýk aradým , durdum... *** Koþtum nefes nefese kaldým, yakalayacaktým Ben yaklaþtým ýþýk kayboldu, derinliklere indi Halbuki karþýmda duruyor bana gülümsüyordu Gel beni yakala der gibi, uzaklardan... *** Durdum! baktým þöyle bir geriye Bir ömür geçti farkýnda bile olmadan Umutlarým yollara döküldü, Hayellerim ise karanlýklarda çürüdü...
Yaðmur Kelebek
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yağmur Kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.