Yontula, yontula ne hale geldi Ülkü denen mefkureme kurbaným Her gelen birazcýk dahada deldi Ülkü denen mefkureme kurbaným
Gider idik baþbuðumun izinde Hilaf olmaz idi bir gün sözünde Ýslam vardýr mefkûremim özünde Ülkü denen mefkûreme kurbaným
Sazaklar, Muhsinler ülkü þehit’i Þehitler ki o günlerin þahit’i Sever idik bizler daim vahit’i Ülkü denen mefkureme kurbaným
Çok yiðit kaybettik vakti zamanda Kimse önün göremedi dumanda Çoðumuz ýsrarlý oldu imanda Ülkü denen mefkureme kurbaným
Ne luzum vardý ki böyle kavgaya Ne yarar saðladý kutsal davaya Bir ç deðerimiz gitti havaya Ülkü denen mefkûreme kurbaným.
Mefkûresiz insan çamurdan farksýz Dönmeyen bir dünay adeta çarksýz Ýþte böyle olur yedisiz, kýrksýz Ülkü denen mefkureme kurbaným Sosyal Medyada Paylaşın:
kocakurtsoylum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.