Çamlarýn altýnda oturduðumuz gece Beyaza bürünmüþtü heryer Yüzümüze düþen o kar taneleri Umudumuz beyazlar gölgesinde
Unutulmayan ilk öpücükte titreyen Geceme düþen ayrýlýðýn sözlerinde Nerden bilirdim yüreðime kor düþeceðini Ýlk ve sondu ellerinde yok olduðum
Bir mektup içine sýkýþtýrmýþtým kaderimi Herkesin mektubu geldi benimki yoktu Hep bekledim iki satýr yazarsýn diye Gece gündüz bekledim o mektup hiç gelmedi
Tam iki yýl geçti ayrýlýðýn üzerinden Unutulmuþluðun bir kenara atýlmýþlýðýn Ýçimi acýtmýyor o mektuplar nedenmi Artýk sorma uzak yerdeyim
Aþk Sevipte Ayrý Kalmaksa, Sevgilerin Sonu Hep Ayrýlýksa, Ömürlerin Sonu Hep Böyle Karanlýksa Al Dünya Bu Aþký, Sende Kalsýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
gemici1967 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.